آموزش زبان ترکی آذربایجانی، درس دوم قواعد (واکه‌های آهنگ پایین، واکه‌های آهنگ بالا)

زبان ترکی آذربایجانی 9 واکه ( حرف صدادار) دارد که عبارتند از : A Ə E İ I O Ö U Ü  و با الفبای عربی: آ  اَ  ائـ  ایـ  ایـ   اُ  اؤ  او  او. زبان فارسی 6 واکه دارد که عبارتند از: اَ  اِ  اُ  آ  او  ای

حروف صدادار (واکه‌ها) نقش مهمی را در زبان ترکی آذربایجانی بازی می کنند و تقریبا 40% از ساختمان و ترکیب این زبان را تشکیل می دهند. حروف صدادار در این زبان، به 2 گروه تقسیم می شوند که فراگیری آنها از مهم ترین بخش های یادگیری زبان ترکی آذربایجانی است. در حقیقت پسوند های افعال و کلمات در این زبان، وابسته به حروف صدادارِ کلمه یا فعلی است که قرار است صرف شود و یا پسوند بگیرد. این خصلت باعث می شود ترکی زبان آهنگینی باشد.

واکه‌ها (حروف صدادار) به 2 گروهِ : ‌واکه‌های آهنگ پایین، و واکه‌های آهنگ بالا تقسیم می شوند.

1- واکه‌های آهنگ پایین، واکه هایی هستند که صدایی نرم و در عین حال صدایی بم دارند و عبارتند از:

آ   A  –  اُ  O –  او U  –  ای I

مثال:

آل al : بگیر

اُل (اول) ol  : بشو

اوچ uç : بپر

ایشیق ışıq : روشن

2- واکه های آهنگ بالا، واکه هایی هستند که صدایشان تیز و یا نازک است و به عبارتی آهنگ بالایی دارند و عبارتند از:

اَ (فتحه)  Ə  –  ائـ (کسره) E  – ای İ –  اؤ  Ö  – او Ü

مثال:

اَت ət : گوشت

ائشیت eşit : گوش کن

ایشلَه işlə : کار کن

اؤپ öp : ببوس

گول gül : بخند (فعل امر)، گُل

در درس های بعدی با اهمیت بالای واکه ها آشنا خواهیم شد.