در زبان ترکی آذربایجانی، ضمایر شخصی را به وسیله ی ریشه ی فعل «ایمک» صرف می کنند که تنها فعل بی قاعده ی زبان ترکی آذربایجانی است.

فعل مذکور عملکردی مانند مصدر « بودن » در زبان فارسی را دارد و به همان معنی نیز استفاده می شود. خود مصدر » ایمک » به شکل » بودن » مورد استفاده قرار نمی گیرد، بلکه صرف آن به شکل  » هستم » و » هستی » و… به کار گرفته می شود. مثال مشابه آن در زبان فارسی » خوبم » است، که در حقیقت به شکل » خوب هستم » می باشد، اما می توان از ضمیر متصل فاعلی ِ » م » استفاده کرد و آن را به شکل » خوبم » نوشت.  توجه فرمایید مصدر ِ » هستن » در زبان فارسی وجود ندارد و مصدر آن » بودن » است.

فارسی ________________ ترکی آذربایجانی__________ علامت صرفی

من هستم ( منم)        | َم           منم  mən əm                   | َم  əm

تو هستی ( تویی)       |ی                  سن سن sən sən              | سن  sən

او هست                  | ––                  او دور  O dur                    | دور  dur

ما هستیم ( ماییم )     | یم         بیزیک  biz ik                      | ایک  ik

شما هستید (شمایید) | ید          سیز سینیز  siz siniz            | سینیز  iz

ایشان هستند(ایشانند)| ند          اُونلار دیر(لار)  (onlar dır(lar   | دیرلار  dırlar

گَلَن درسَ جان , هامیزی اللهَ تاپیشیریرام.  Gələn dərsə jan , ham’ezı Allahə Tapishırıram